Είναι γεγονός πως κάποιοι άνθρωποι δεν μπόρεσαν
ποτέ ν απλώσουν τα «ρούχα» τους στον ήλιο, να τα στεγνώσουν.
Πάντα βρεγμένα τα φορούν.
Δεν είναι η ζωή που φταίει γι αυτό, κι ας της ρίχνουν
όλα τα βάρη.
Ούτε οι ίδιοι, βέβαια, φταίνε.
Φταίει το ότι δεν τους χάρισε ποτέ κανείς έναν ήλιο.
Έναν ολόδικό τους ήλιο.
Ν ανατέλλει, να δύει και πάλι ν ανατέλλει λαμπερός
μέσα τους.
Αλκυόνη Παπαδάκη -Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή
Υ.Σ : Αφιερωμένο σε σένα που δεν θα το διαβάσεις ποτέ ,σε σένα που χαμογελάς αλλού τώρα ,σε σενα που κρατουσες στα χερια σου τον ηλιο μου και τον πεταξες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου