Μικρές Καθημερινές Ιστορίες

Όπως τα ντοπαλά παιδιά που δείχνουν τον εαυτό τους σιγά σιγά και σε αναστατώνουν.

Όπως ένας παλιός φίλος που χάθηκε , ξαναμπαίνει στη ζωή σου και φέρνει φως.

Όπως ένας απλός περαστικός που σου χαμογελάει και σου φτιάχνει τη μέρα.

Όπως όταν παίρνεις κάποιον αγκαλιά μετά από καιρό και νιωθεις την καρδιά σου έτοιμη να σπάσει και πλημμυρίζεις με χαρά.

Όπως όταν κλαίει κάποιος και τον κάνεις να γελασει μετά απο ώρα και τελικά φωτίζει το πρόσωπο του και μένεις να τον χαζεύεις.

Όπως όταν χάνεις τις ελπίδες σου και ξαφνικά όλα καλυτερεύουν.

Όπως όταν είσαι στις μαύρες σου και κλείνεσαι στον εαυτό σου αλλά εμφανίζεται κάποιος που σε κάνει να θέλεις να τα βγάλεις από μεσα σου..

Ετσι και το φεγγάρι..